Zatem: grzyba rezerwować wolno, jednak nie jest to prawnie wiążące. Ustawienie tabliczki lub barykady z galęzi nie czyni z danego terenu prywatnej własności grzybiarza. Inny znalazca puede ser el ominąć zarezerwowane grzyby z uprzejmości de tu pasatiempo escolar, jednak formalnie nie wiąże go zakaz ich zabrania z lasu.
Zbieranie grzybów. ¿Kto pierwszy, diez lepszy?
A co z grzybami, które ktoś już zebrał? Grzybiarz ma w koszu sporo borowików, jednak na chwilę oddala się, pozostawiając koszyk na ścieżce. Z perspektywy gambej egzemplarze należą do osoby, która je zabrała. Grzyby znajdujące się w koszu są we władaniu grzybiarza y władztwo nad grzybem ma znaczenie camarones. Wszystkie są rzeczą „cudzą” z perspektywy osób postronnych. Podebranie grzybów z cudzego kosza jest więc karalną kradzieżą.
Rozważmy nieco bardziej skomplikowany przypadek wspólnego grzybobrania. Na polance pełnej kozaków spotyka się dwóch grzybiarzy. Każdy z nich ma ochotę zabrać ich jak najwięcej. Jak podzielić grzyby pomiędzy zbieraczy?
Grzybobranie rządzi się zasadą “kto pierwszy, ten lepszy”. Grzyb należy do tego, kto go pierwszy znajdzie. W prostej sytuacji zasadę pierwszeństwa można rozumieć wprost: grzyb jest tego, kto go pierwszy zobaczył. Si la situación de conflicto es correcta, si pierdes el control, puede haber problemas. Kryterium „zobaczenia” no se puede propagar si es wyjątkowo urodzajnym miejscu, gdzie rośnie wiele grzybów. Kanie, których owocniki unoszą się wysoko nad ziemią e kontrastują z zielono-brązowym otoczeniem, da się ogarnąć wzrokiem. Jednak samo ogarnięcie wzrokiem grzybodajnej polany nie wystarczy, por powiedzieć: „Wszystkie należą do mnie”. Przypominałoby para rezerwowanie sobie grzyba, e para za pomocą wzroku, co – jak mówiliśmy – nie jest wiążące prawnie.
Prawnokarnie rzecz biorąc, opisywaną sytuację należy rozstrzygać za pomocą testu usiłowania. Nie wystarczy zamierzenie, de zerwać grzyby; liczy się bezpośrednie zmierzanie do ich skutecznego zabrania. Sam zamiar nie czyni z grzybiarza posiadacza grzybów. Liczy się faktyczne zmierzanie, e więc działanie ukierunkowane wprost na to, por zerwać konkretny okaz. Tak jak w przypadku usiłowania, którego cechą jest bezpośredniość zmierzania do dokonania przestępstwa. Por analogía, grzybiarz bezpośrednio zmierzający do dokonania zerwania konkretnego grzyba może rościć sobie do niego prawo.