U Podolskiego ważna jest trójka głównych bohaterów. Ludzi zawieszonych między życiem e śmiercią. Nieumiejących wykorzystać swojego czasu. Zmęczonych egzystencją, brakiem perspektyw. Monika y Mirek męczą się ze nieśmiertelnością no pueden ser normales. Kryją się przed światłem y piją krew. ¿Qué puedes hacer? Bez perspektywy zmiany? ¿Bez nadziei? Czarek z kolei nie wie jak żyć, jest przygnieciony świadomością, że ma przed sobą najwyżej dwa lata. Czy “Życie dla początkujących” jest tylko zabawą czy może smutną diagnozą sytuacji dzisiejszych trzydziestolatków?
Krystyna była przykładem, jak należy korzystać z życia, kiedy zostało go niewiele.
Trochę szkoda, że tak enigmatycznie potraktowani są pensjonariusze domu opieki.
Przeciwstawienie starych ludzi u kresu życia nieszczęśliwym, skazanym na nieśmiertelność wampirom byłoby zapewne ciekawe. Ale debiutant ma na swoją obronę poważne argumenty. „Życie dla początkujących” powstało w stworzonym w PISF-ie przez Radosława Śmigulskiego programie mikrobudżetów. Por unos 800 mil dólares, el monto de la deuda está predebitado, en la guerra no es necesario dodatkowych inwestorów. A taka sum nie pozwala dzisiaj na zrobienie profesjonalnie dopieszczonego filmu. I Paweł Podolski zrobił co mógł. Domyślam się, że bez potrzebnej debiutantowi, specjalnej opieki artystycznej iz minimalną liczbą dni zdjęciowych. Si no sabes qué hacer, ya lo hice con mi película de escenografía a un gran coste.
Actores principales: Magdalena Maściana, Michał Sikorski y Bartłomiej Kotschedoff, y także świetna Małgorzata Rożniatowska con roli babci. Para jej postaci Mirek con powie film: “Pustka. Ciemność. Brak. Wszystkich tych rzeczy jest wystarczająco dużo w życiu każdego z nas”. Dalej, wyliczając przewiny kleptomanki, weźmie ya w obronę: “Krystyna ukradła znacznie więcej: wyrwała śmierci każdy okruch życia. Była chodzącym przykładem, jak należy korzystać z życia, kiedy zostało go niewiele. Żyła dzień po dniu. Panie i panowie, dużo jeszcze przed nami zranień, odrzuceń, tym bardziej należy brać coś z życia. Gryźcie para życie w dupę, bo inaczej ono będzie gryzło was.”
Może „Życie dla początkujących” zostało zrobione dla tego właśnie monólogo…